Specific Adaptation of Imposed Demands.
Een hele fancy term wat eigenlijk niks meer zegt dan dat je lichaam zich aanpast aan de specifieke prikkel die je hem geeft.
Training is specifiek naar lading, snelheid en naar de hoek die je maakt.
Bankdrukken met 100kg belast je lichaam heel anders dan het opwarmen met een lege halter.
Iemand die een tennisbal harder wil slaan zal anders trainen dan iemand die zo zwaar mogelijk wil tillen.
Als je hoger wilt kunnen springen ga je dat niet bereiken door een roei beweging te doen omdat dat allebei in een andere richting gebeurt.
Maar ook als jij je bicep curls alleen maar tot halverwege laat zakken en dan toch een keer dat gewicht van helemaal beneden wilt/moet tillen ga je van een koude kermis thuiskomen omdat je spieren daar helemaal niet getraind zijn.
Kracht (sterk zijn) komt voort uit voornamelijk 2 factoren
Iemand die een flink skelet en stevige aanhechtingen heeft en goed reageert op training kan meestal makkelijker en meer spiermassa opbouwen
Iemand die een beweging heel goed kan uitvoeren heeft daarin dus een goede vaardigheid om die beweging efficiënt te maken en dat komt voornamelijk door een goede aansturing.
We kunnen hier de vergelijking gaan maken met een auto:
Het vermogen van een auto wordt aan de ene kant bepaald door hoe groot de motor is en aan de andere kant hoe goed het motormanagement is.
Door een grotere motor te plaatsen heb je potentieel meer vermogen, maar als de aansturing van die motor niet aanzienlijk verbeterd, zul je er vrij weinig extra bruikbaars uit halen.
Aan de andere kant kunnen we het motormanagement verbeteren, maar hoe goed je je Aygo ook laat chip tunen, een Lamborghini ga je er niet mee verslaan.
De sterkste mannen ter wereld wegen duidelijk meer dan 70kg, maar ze zullen niet per se de snelste baanwielrenners zijn.
Kijkend naar het verbeteren van sportprestaties willen we dus een zo groot mogelijke motor (dus meer spiermassa) en daardoor een zo groot mogelijke krachtbron.
Maar zonder te veel gewicht, omdat te veel gewicht weer ten koste zal gaan van prestatie, en je misschien in een andere gewichtsklasse plaatst.
Daarnaast willen we een zo goed mogelijke aansturing zodat de kracht die we hebben zo goed en efficiënt mogelijk gebruikt kan worden.
Wil je je prestaties verbeteren ga dus altijd kijken welke van de 2 de meeste prioriteit heeft qua verbetering.
Is het je techniek die verbeterd moet worden, of kom je simpelweg (spier)massa te kort?
Stel je wil zwaarder kunnen squatten, en je doet het pas 3 maanden.
Zeer waarschijnlijk moet je dan eerst gaan focussen op goede techniek en komt de spiermassa vanzelf.
Stel je bent al ontzettend vaardig in de squat en je zit tegen de limiet van je gewichtsklasse, dan is het misschien wijs om wat zwaarder te gaan worden.
Besef dat motorische vaardigheid uniek is naar elke beweging.
Want wielrennen en mountainbiken is iets totaal anders, terwijl het beide fietsen is.
Het rennen van een marathon is anders dan de 100 meter sprint, terwijl het beide hardlopen is.
Zo ga je met de peck deck ook geen zware bankdruk prestaties krijgen, ondanks dat het beide voor de borstpieren is.
In het verleden gingen mensen bankdrukken als ze beter wilde zijn in boksen, want ja dat traint toch dezelfde spieren.
Zie zelfs tot op de dag van vandaag helaas nog mensen die boksbewegingen maken met dumbbells in hun handen in de hoop harder te kunnen gaan slaan.
Sowieso werkt zwaartekracht recht naar beneden dus ben je meer bezig met opwaartse kracht om je arm omhoog te houden dan je daadwerkelijk je kracht kunt gebruiken in een voorwaartse richting.
Daarbij wegen je bokshandschoenen geen 10kg en is de motorische vaardigheid dus compleet anders.
Als we de factor van motorische vaardigheid dus even weglaten komt het er dus op neer hoe goed je gebouwd bent.
Een zo laag mogelijk vetpercentage en zo veel mogelijk spiermassa maakt voor een relatief sterk persoon.
Volgens die logica zijn bodybuilders dus de meest functionele atleten.
Even voor de duidelijkheid: iemand die aan zijn lichaam werkt door middel van krachttraining is zijn lichaam aan het bouwen, en is dus een bodybuilder.
Er is daarin onderscheidt met het feit dat sommige mensen dit tot een extremere mate doen en er daadwerkelijk competitief wedstrijden in doen.
Wil je in de echte wereld beter kunnen omgaan met bepaalde omstandigheden, ga dan ook serieus kijken naar welke factoren je moet/wilt verbeteren.
Sarcopenie bijvoorbeeld is het afnemen van spiermassa wat vaak voorkomt bij ouderen.
Dit gaat vaak gepaard met lichamelijke klachten en beperkingen.
In zo’n geval is krachttraining dus een fantastisch middel om dit tegen te gaan.
Functional training klinkt misschien heel interessant maar wanneer zie jij iemand in het dagelijks leven met een paar touwen rondflapperen?
En helemaal kapotgaan met burpees gaat je zo enorm veel helpen met de zware boodschappentassen dragen (voor het geval het niet overduidelijk is, dit is zwaar sarcastisch).
Het ergste van allemaal, squatten op een bosubal.
Dit zou zogenaamd geweldig zijn voor je stabilisatie.
Ook hier kijkend naar de basis van trainingsleer verbeteren we dus alleen de motorische vaardigheid van squatten op een bosubal.
Doordat het onstabiel is kunnen je spieren niet hun kracht efficiënt gebruiken, dus spiermassa opbouwen hiermee kun je vergeten.
Een instabiele ondergrond zoals een trampoline, bosubal of glad ijs zullen je allemaal anders uitdagen.
En stel je hebt moeite met de stoep op/af gaan of traplopen, zijn dit onstabiele ondergronden of zijn ze juist vast?
Als je beter wil “presteren” op een vaste ondergrond moet je dus ook trainen op een vaste ondergrond.
Dus het enige waar je beter in wordt met squatten op een bosu is daadwerkelijk het kunstje wat je oefent.
Soms wordt het ook ingezet als mensen knieklachten hebben.
Komt die verbetering dan doordat squatten op een bosubal een magische oefening is, of omdat je voorheen te zwaar hebt getraind en/of met een slechte techniek waardoor je eigenlijk meer hebt belast dan je aankon.
I rest my case, 3 weken alleen lichaamsgewicht heeft je lichaam gewoon even de nodige rust gegeven zodat je kon herstellen.
Het is dus belangrijk om goed vast te stellen wat je doelstelling is voor je je oefeningenselectie gaat opstellen.
Een trainingsvorm dus “functioneel” noemen zonder dat je de context van iemand zijn belastbaarheid en doelstellingen weet is dus gewoon maar wat onzin lopen roepen en vaak meer leuk voor de marketing.
Een jongeman van 22 die op hoog niveau voetballer is of een oma van 70 die wat spier-verstevigende oefeningen wil doen train je dus beduidend anders.
MAIL LUUK
